Geschiedenis en bijzonderheden over de trein op Corsica U Trinighellu (de kleine triller) in het Corsicaans

De trein op Corsica, ook wel U Trinighellu ("de kleine triller") genoemd, is een charmante smalspoortrein die door het ruige landschap van het eiland kronkelt. Het netwerk verbindt de belangrijkste steden en dorpen via drie hoofdtrajecten:

Bastia – Ajaccio: Dit is de hoofdlijn en loopt dwars door het eiland via Ponte-Leccia en Corte. Deze route biedt prachtige uitzichten op bergen, valleien en rivieren. De treinreis van Corte naar Ajaccio is mijn ovoriete tocht, ga wel rechts in de trein zitten om de mooiste uitzichten te zien en ja maak foto's.
Ponte-Leccia – Calvi: Een schilderachtige zijlijn die langs de Balagne-kust loopt, met mooie stops bij onder andere L’Île-Rousse.
Bastia – Casamozza: Een kort stuk van de oorspronkelijke route naar Porto-Vecchio, dat nu alleen nog tot Casamozza rijdt.

Wat maakt de treinreis bijzonder?

Adembenemende landschappen: Bergen, bossen, kloven en kustlijnen wisselen elkaar af.
Authentieke charme: De smalspoortrein en oude stations geven een nostalgisch gevoel.
Toegang tot afgelegen plekken: Handig als je Corte of de binnenlanden wilt verkennen zonder auto.

Hoewel de treinen niet erg snel zijn en soms vertraging hebben, is het een unieke manier om Corsica te ontdekken. Heb je zelf wel eens met U Trinighellu gereisd? Heb je foto's stuur ze naar [email protected]

De trein rijdt niet meer naar Porto-Vecchio omdat de zuidelijke spoorlijn, die vroeger Bastia met Porto-Vecchio en Bonifacio verbond, sinds de Tweede Wereldoorlog buiten gebruik is. Dit komt door verschillende redenen:

Verwoesting tijdens de oorlog: Tijdens de oorlog werd de spoorlijn zwaar beschadigd, en na 1943 is deze nooit meer hersteld. Historici zijn het niet eens of het sabotage was van de Corsicanen of een aanslag van de bezetters in de Tweede wereldoorlog.
Hoge kosten voor heropbouw: De infrastructuur zou grotendeels opnieuw moeten worden aangelegd, en de kosten waren (en zijn nog steeds) enorm.
Concurrentie met de auto en bus: Na de oorlog groeide het autoverkeer en werd de wegverbinding tussen Bastia, Porto-Vecchio en Bonifacio steeds beter, waardoor de trein minder noodzakelijk werd.
Lage bevolkingsdichtheid en vraag: In vergelijking met de noordelijke lijn, waar meer mensen wonen en reizen, is de vraag in het zuiden lager.

Er zijn al jaren discussies over een mogelijke heropening van de zuidelijke spoorlijn, maar het blijft onwaarschijnlijk vanwege de enorme investeringen die nodig zouden zijn. Zou jij het een goed idee vinden om de trein naar Porto-Vecchio weer te laten rijden? Laat het weten via Vrienden van Corsica Maar ja, wie gaat het betalen?

Dan is de geschiedenisn van de spoorwegen op Corsica zeker een interessant onderwerp! De aanleg van het spoor begon in de late 19e eeuw, toen het Franse bestuur inzag dat betere infrastructuur nodig was om het eiland economisch te ontwikkelen.

De trein op Corsica, liefkozend U Trinighellu (de "kleine triller") genoemd, heeft een fascinerende geschiedenis die teruggaat tot het einde van de 19e eeuw. Hier is een overzicht:
Begin en bouw (1888-1935)
De aanleg van de spoorlijn begon in 1888 en werd uitgevoerd onder het Franse bestuur. Het doel was om de geïsoleerde bergdorpen beter bereikbaar te maken en economische ontwikkeling te stimuleren. Door het ruige landschap met bergen en valleien was de aanleg een enorme uitdaging. Bruggen, tunnels en viaducten waren noodzakelijk om de verbinding mogelijk te maken.
De belangrijkste lijn, de Bastia – Ajaccio spoorlijn, werd voltooid in 1894 en doorkruist het eiland van noord naar zuid via Corte, de historische hoofdstad van Corsica. Vervolgens werden er aftakkingen toegevoegd:

1907: Lijn van Ponte-Leccia naar Calvi, die de Balagne met de rest van het eiland verbond.
1935: Lijn van Casamozza (vlakbij Bastia) naar Porto-Vecchio. Deze lijn werd tijdens de Tweede Wereldoorlog vernietigd en nooit herbouwd.

Hoogtijdagen en achteruitgang (1900-1970) Tijdens de eerste helft van de 20e eeuw speelde de trein een cruciale rol in het vervoer van goederen en passagiers. De trein was vooral belangrijk voor het vervoeren van landbouwproducten zoals kastanjes, wijn en olijfolie naar de havens.
Echter, vanaf de jaren '50 en '60 begon de trein in verval te raken door de opkomst van auto's en verbeterde wegen. De aftakking naar Porto-Vecchio werd na de Tweede Wereldoorlog niet meer heropend, en er werd gesproken over de volledige sluiting van de treinlijnen.

Heropleving en modernisering (1970-nu) Ondanks de dalende populariteit werd besloten om de overgebleven lijnen te behouden en te moderniseren:

De dieselmotoren vervingen de oude stoomlocomotieven.
De infrastructuur werd verbeterd, vooral in de jaren '90 en 2000.
In 2012 werden nieuwe moderne treinen geïntroduceerd.

Tegenwoordig is de trein op Corsica vooral populair bij toeristen en avontuurlijke reizigers. De rit van Bastia naar Ajaccio of van Ponte-Leccia naar Calvi wordt beschouwd als een van de mooiste treinroutes van Europa, met spectaculaire uitzichten op bergen, valleien en kustlijnen.

Huidige statusVandaag de dag bestaat het netwerk uit twee hoofdlijnen:

Bastia – Ajaccio (157 km, ±3u30 reistijd)
Ponte-Leccia – Calvi (74 km, ±2u reistijd)

De trein is geliefd bij toeristen vanwege de schilderachtige uitzichten en blijft een nostalgische herinnering aan een tijd waarin de trein het kloppende hart van Corsica was.

Foto van Vleertje Vlaanderen tijns de treinreis

Stations en kaartjes