Wandeling Sentier des Bruzzi

Het pad van deze prachtige wandeling, geschikt voor het hele gezin, leidt naar een dicht en geurig struikgewas met heide, aardbeibomen en jeneverbessen, bezaaid met granieten rotsen die door winderosie zijn uitgesleten en die Tafoni worden genoemd. Deze granieten chaos vormt een uitgelezen schuilplaats voor de fauna van het schiereiland.
Het pad voert u langs prachtige kleine, ongerepte baaien, waaronder het beroemde koraalstrand met zijn verbluffende rode zand. Dit strand dankt zijn rode kleur aan kleine eencellige diertjes, de foraminifera. Dit zijn kleine diertjes in de vorm van piepkleine verkalkte boompjes met een roze-rode kleur, die zich vasthechten aan de onderwaterrotsen.
Vergeet uw snorkel uitrusitng niet om de onderwaterflora en -fauna van het schiereiland Bruzzi te ontdekken! En laat uw fantasie de vrije loop als u naar de rotsen kijkt met verrassende vormen: u ziet bijvoorbeeld een mooie buste van Venus of een opvliegende vogel; dus laat uw fantasie de vrije loop,

Sentier des Bruzzi een prachtige makkelijke wandeling om met het gezin te doen

Een wandeling van ongeveer 4;9 kilometer, welke in een lus is te doen, Zonder zwemstops en mijmeren.en fantaseren over de rotsen heeft de wandeling een duur van ongeveer 2 uur.

Routebeschrijving hoe er te komen,
Vanuit Bonifacio, neem de T40 richting Sartène. Bij Pianottoli-Caldarello, links afslaan naar de D122 (bord “Campings”). Volg deze weg gedurende 1 km en sla dan rechtsaf (opnieuw aangeduid met “Campings”). Na 1,7 km passeert u Camping Le Damier en even later Camping Kevano. Sla hier rechtsaf. Na nog eens 1,4 km komt u bij een scherpe bocht naar links. Parkeer de auto hier.

Aan uw rechterhand vindt u een eerste kleine zandparkeerplaats, direct bij de ingang van het wandelpad. Op deze parkeerplaats is slechts plaats voor een paar auto's. Als de parkeerplaats vol is, is de berm breed genoeg om daar te parkeren. U kunt ook honderd meter verder rijden, dan vindt u aan uw linkerhand een tweede parkeerplaats.

Vanaf de parkeerplaats, het startpunt van de wandeling, volgt u de borden . U neemt eerst een aantal trappen, die overgaan in een steil pad en vervolgens in een smal pad onder een hoog struikgewas met plantensoorten die kenmerkend zijn voor de omgeving.

De eerste 5 minuten van de wandeling is het een waar groen landschap. Het pad slingert en klimt door het struikgewas dat kenmerkend is voor Zuid-Corsica. U zult er talrijke jeneverbessen, aardbeibomen, mirtestruiken, doornige calycotones, cistus- en mastiekbomen tegenkomen. Hier en daar, in een dalletje in het groen, heeft u een prachtig uitzicht op de kust. Op een heldere dag is het zelfs mogelijk om Sardinië te zien liggen.

Na een paar minuten lopen wordt het uitzicht steeds mooier en komt u aan op een plateau, Cape Bruzzi. De omgeving onthult zich in een omgeving die sterk wordt gekenmerkt door anemomorfisme: een minerale kustlijn, geteisterd door de wind, wild en overspoeld door talrijke riffen.

Na nog een paar minuten lopen splitst het pad zich in tweeën. ik adviseer u om rechtsaf te gaan. Deze maakt een lus en u komt terug via het pad aan de linkerkant.
Tien minuten later ziet u in de verte de Genuese toren van Olmeto, die afsteekt tegen de zee, en nog verder weg de leeuwen rots van Roccapina, ook een prachtige wandeling waar u hier erover kunt lezen.

U begint aan de afdaling en onderweg ziet u het dorp Monaccia d'Aullène en de beroemde rots Omu di Cagna (een enorme granieten bol op een stenen sokkel) die de hele regio domineert.

Dit pad, dat grotendeels afdaalt, komt uit bij een lage muur die u zult volgen.
Na 15 minuten bereikt u een klein grijs/wit zandstrand dat zelfs midden in de zomer relatief rustig is. U komt aan bij de baai van Arbitru.
Na het zwemmen kunt u uw wandeling voortzetten. U gaat linksaf en volgt de kustlijn. Na 2 minuten komt u over een platform dat bedekt is met immortelles (zeer geurige gele bloemen van mei tot juli). De kleine baaien volgen elkaar op.

Tijdens de volgende 20 minuten wandelen loopt u vrijwel voortdurend vlak langs de zee, tussen gebeeldhouwde struiken, die zelfs worden getemperd door de libeco (westenwind) die hier soms met vlagen waait. Nog vijf minuten en u bereikt de baai van de posidonia.

In dit zeereservaat groeien veel zeegrassen. Hoewel Posidonia een zeedier is, is het geen alg, maar een plant.
Het verschil tussen algen en planten is dat de een wortels heeft (Posidonia) waarmee hij zijn voedsel uit de zeebodem haalt, terwijl de ander alleen met een voet (een basis) aan de rotsen vastzit. Het leeft enkel van de zee en is afhankelijk van zijn vertakkingen.

Vervolg uw weg en ga na de Posidonia-baai linksaf.
De leucogranietkust onthult op sommige plaatsen aders van doleriet, een donkergroen gesteente, dat de vorming en stapeling van cairns stimuleert...

Vervolg uw wandeling en observeer de door de wind uitgeslepen rotsen en geef uw fantasie de vrije loop. Schoonheid zit in de details. Sommige van deze rotsen lijken verbazingwekkend veel op schildpaddenpantsers.

Voordat u weer omhoog klimt naar het kleine rotsachtige uitkijkpunt aan het begin van de wandeling, komt u aan uw rechterhand een laatste kleine baai tegen: Ook wel het kleine strand van Venus genoemd, dankt het zijn naam aan de rots die uit het water oprijst, als de oude godin van de schoonheid. Zie de eerste foto. Wens u een fijne wandeling met het gezin of vrienden.

Nog tijd over maak een boottocht in Bonifacio en boek vooraf zodat u zeker bent van een plaats met uw gezin.