Gr20 Route, kaarten, en meer handige info

De GR20, ook wel bekend als fra li Monti, is een GR (Grande Randonnée) wandelpad dat het mediterrane eiland Corsica doorkruist en ongeveer van noord naar zuid loopt. Het hele traject is ongeveer 180 km lang met een hoogteverschil van 12.000 m. Hoewel het ongeveer 15 dagen duurt om het af te leggen, kan de route worden opgedeeld in 2 etappes: het noordelijke deel, tussen Calenzana en Vizzavona, en het zuidelijke deel, tussen Vizzavona en Conca. Deze GR-route wordt beschouwd als één van de zwaarste van alle GR-routes. Ben jij er klaar voor? Hier vind je alle informatie over de route, de etappes, een kaart en een kitlist voor je GR20 wandeling op Corsica!

Krijg antwoorden op de volgende vragen!
Waar is de GR20?
Wat is het beste seizoen voor de GR20 wandeling? Hoe kom ik op Corsica?
Hoe kom ik bij het beginpunt van de GR20?
GR20 Corsica - Moet ik beginnen vanuit het noorden of vanuit het zuiden?
GR20 kaart
Accommodatie op de GR20, Corsica
Eten tijdens de GR20
Highlights tijdens de GR20 op Corsica
​Etappes op de GR20 - Welke route moet ik volgen? Veiligheid - Is de route goed bewegwijzerd?
Paklijst voor jouw GR20 trekking
​Waar kan ik mijn GR20 wandeling boeken?

I Scarpi is een handige app voor 30 wandelroutes in Zuid Oost Corsica.

30 mooie wandelroutes en het zijn ook minder bekende wandelroutes maar allemaal even interessant. De app is er in diverse talen Frans, Duits, Engels en Corsicaans.

De app geeft duidelijk aan de zwaarte van de route en de lengte en duur van de tocht. Het leuke is dat de wandelroutes makkelijk te selecteren zijn of deze ook geschikt is voor kinderen. 

Ook handig om te weten of het beginpunt en eindpunt gelijk zijn. 

​U komt echt op de mooiste plekjes. Wandelroutes van iets meer dan een uur tot dagtochten voor ieders wat wils.

Iedere wandelroute met video en foto's. GPS zonder verbinding mogelijk. De app brengt u naar het beginpunt van de route.

Een aanrader voor de wandel en natuur liefhebbers.

Download de juiste versie hieronder.

Schermfoto's van de app

Volharding op de GR20

​Het is vrijdagmiddag wanneer we met z’n vieren op de boot tussen Toulon en Ajaccio zitten. Met de zoute zeelucht in onze haren varen we gemoedelijk de bijna azuurblauwe zee door, de scherpe bergtoppen die zijn omringd met grote wolkenformaties tegemoet. In de officiële wandelgids van de Fédération Française de la Randonnée liegen de hoogtemeters er niet om: de GR20 op het Franse eiland dankt haar imponerende karakter aan de lange afstanden en grote hoogteverschillen. Ze snijdt Corsica van noord naar zuid in tweeën, met Calenzana als start- en Conca als eindpunt. Of andersom. In totaal zijn het zestien etappes, waarvan negen op Haute-Corse liggen en zeven op Corse-du-Sud. Lees verder door hieronder de pdf te downloaden

volharding_op_de_gr20.pdf
File Size:	5494 kb
File Type:	pdf

Bestand downloaden

---

Vier mannen en een hond lopen in 2 weken de GR20: 200 km over de centrale bergkam dwars door Corsica. Van berghut naar berghut langs diepe afgronden, over blokken en platen, in stormwind op handen en voeten over de graat, via klettersteige langs kaarsrechte wanden Cirque de la Solitude overwinnen en Monte Cinto beklimmen. GR20 is de zwaarste en de mooiste wandelroute van Europa, met ieder uur een ander uitzicht. Lees verder..... Reisverslag en foto's: Jo De Smedt

Woensdag vertrek ik naar Corsica. Mijn spullen liggen klaar, de rugzak weegt 4 kilo en hier is de paklijst: paklijst GR20. Die lichte rugzak heeft natuurlijk alles te maken met het zware alpiene terrein, het ultralange lopen, de grote afstanden en het vele stijgen en dalen in veelal technisch terrein. Die lichte rugzak betekent ook een aantal keuzes omtrent de tactiek. Zo heb ik alleen noodproviand mee. In principe koop ik namelijk eten bij een hut, tot aan de volgende hut of die erna. Maar omdat je nooit zeker weet wat en of je er iets krijgt, heb ik een kleine voorraad mee waarmee ik lang vooruit...Lees verder......

 Niet de race maar de reis, dat houd ik er nog even in. Half september wil ik een lang gekoesterd plan uitvoeren, namelijk de hele GR20 als solo trailrun afleggen. Dit zal tevens een reportage worden voor Run2Day Magazine. Met minimale rugzak en onderweg in de bivakzak slapend, maar met gebruik making van de hutten voor water en proviand. Corsica heeft al vele jaren mijn hart gestolen. Jaren terug beleefden Frank en ik een winterse versie van de GR20, op sneeuwschoenen, stijgijzers en touw – een helse maar schitterende Haute Route waarbij de supersteile couloirs regelmatig aan touw afgedaald moesten worden.

Vervolgens mocht ik op uitnodiging deelnemen aan de Grand Raid de Corse (vanwege mijn winst op de Grand Raid du Tour des Dents Blanches). Sindsdien spookt dat plan van een eenzame solorun over de ruigste én allermooiste lange-afstands-route van Europa in mijn hoofd. Lees verder............

Maquis, aarde en keien dichtbij. Zee en terracotta daken verder beneden me. Raar gevoel nu echt begonnen te zijn. De drukte van vliegtuig, trein en taxi is voorbij maar de chaos ervan ruist nog na in mijn lijf. Mijn benen dragen me omhoog, mijn rugzakje is licht, maar als je hart niet meewerkt is lichtvoetigheid onmogelijk. Het kost tijd om echt te landen, te aarden.

​ Intussen gewoon maar doorgaan. Landen is luxe, lopen is noodzaak. Mijn stokken tikken op de stenen. Verder nauwelijks geluid. De eerste refuge, iets met Ortu, ben ik voorbij. Water bijgevuld en door. Werd bekeken alsof ik zojuist van Mars geland was. Nu al. Onprettig. Maar zo is het nu eenmaal. Wie anders doet is al snel raar. Toch ben ik blij mijn bivakzak niet tussen al die Quechua tentjes te leggen. Zit ik nog in de drukte. Maar waar leg ik hem dan wel? Lees verder..................

Na Vizzavone lijkt een ander soort route begonnen. Slingerpaadjes langs dicht beboste hellingen. Ineens kan ik uren achtereen rennen. Hagedissen - groen, grijs, klein en groot -  schieten haastig voor mijn voeten weg. Met regelmaat passeer ik hele groepen wandelaars. Over en weer volgt gebonjour, waarna de hete stilte van de Corsicaanse middag weer overheerst. Via Capannelle arriveer ik bij Col de Verde. Het loopt inmiddels tegen zevenen. Binnen in het gemoedelijke restaurantje bestel ik zoals gebruikelijk chips en Cola. Even een tienminutenpauze. Bij de open haard staat een oude baas grote... Lees verder.......